Sonett-Forum

Normale Version: Budyšin
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Budyšin

Budź witane mi, stare město njepowalne"!
Drje třepotało sy, hdyž z Frankom w dźiwim boju stał Serb,
hdyž w smjertnej bolosći sy piło swoju krew´;
tola hišće stojiš, Serbstwa sydło skalne!

Drje zapusćał je cuzbnik twoje domy spalne,
krew´ twojich synow nječłowjeski teptał w hnoju,
a tola wutroby, hlej přez Łužicu dwoju
ći serbske serbski hišće bija njerozwalne!

Hłós zańdźenych stolětow na tebje so roći:
"Stój kruće," hnuće prosy, "Serbow swědko mócny,
zo stara sława wot tebje so njewobroći!"

Stój, o stój kruće, Serbstwa stražniko ty wótcny,
bróń so, zo žadyn wichor tebje njerozkoći;
budź jasna hwězda Serbej, hdyž chce padnyć sprócny!